به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سیما، برنامه صبحگاهی «صبح پارسی» که از دوشنبه تا جمعه هر هفته ساعت 9 صبح به تهیه کنندگی علیرضا نظارت و ابراهیم ارجمندی از شبکه جام جم پخش می شود، امروز با موضوع منشا زیستی ایرانیان بر روی آنتن رفت. در این برنامه پس از پخش آیتم‌هایی مانند نماهنگ و بخش خوشمزه صبح پارسی؛شمیم علیزاده و محمد امین نبی اللهی با حامد وحدتی نسب دکتر زیست باستان‌شناسی و حسین ابراهیمی مقدم، روانشناس خوزه خلاقیتبه گفت و گو نشستند.

در بخش اول گفت‌وگو "حامد وحدتی نسب" درباره پیشینه ایرانیان در سرزمین ایران گفت: نام قبلی سرزمینی که ما به آن ایران می‌گوییم مشخص نیست در نتیجه قبل از نام‌گذاری آن با اسم ایران اطلاعاتی از آن وجود ندارد. پژوهش‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد ایران قبل از ورود مادها و پارت‌ها ساکنینی در خود جای می‌داده است. به طور کلی انواعی از انسان از حدود ۲ میلیون سال پیش در ایران وجود داشتند و شواهد و مدارکی از این انسان‌ها به دست آمده است. نوع انسان‌هایی که وجود داشتند نیز هوموارکتوس یا انسان‌های راست‌قامت بودند و از ابزارهای سنگی استفاده می‌کردند که باستان‌شناسان آن‌ها را پیدا کردند.

وی افزود: زمانی که ایرانیان خود را ایرانی نامیدند در نوشته‌های اوستایی و کتیبه داریوش بزرگ و زمان ساسانیان دیده می‌شود. اما باید بدانیم انسان‌ها همیشه در مرزهایی مانند امروزه زندگی نمی‌کردند. در گذشته مرز می‌توانست رودخانه یا کوه باشد و مسئله حکومت مرکزی مطرح نبوده است. قبل از اینکه این جماعت خود را ایرانی بنامند،تمدن‌های بسیار بزرگ و مهمی در ایران وجود داشته است؛ مانند شهر سوخته، جیرفت و شوش که هر کدام بسیار عظیم بوده و صدها هزار نفر در آن زندگی می‌کردند و مانند تهران امروزی بوده‌اند.

او ادامه داد: در گذشته یک شهر عظیم وجود داشته و در اطراف آن بسیاری مردم زندگی می‌کردند. ساکنین این شهرها به خود ایرانی نمی‌گفتند اما ما می‌دانیم که آن‌ها ایران‌زمینی بوده‌اند چرا که تحقیقات این‌طور نشان می‌دهد. مطالعات ژنتیکی نشان می‌دهد بالای ۵۰ درصد ژن ایرانیان متعلق به مردمان بیش از ۴۰ هزار سال پیش است. این تحقیقات نشان می‌دهد تمام قومیت‌ها ریشه ژنتیکی مشترکی دارند که با گذر زمان آرام‌آرام خرده فرهنگ‌هایی به آن وارد شده است.
وحدتی نسب ادامه داد: تفاوت ایرانیان امروز و گذشته از نظر قد و قامت و چهره زیاد نیست اما مطمئنا سبک زندگی و فرهنگ در گذشته بسیار متفاوت بوده است. اگر تار و پود یک فرش را ژن خود بدانیم، گره‌های روی آن فرهنگ‌های ما طی زمان هستند.تنه اصلی ژنتیکی ما پذیرای ژن‌های مختلف طی سال‌های مختلف بوده است که آریایی‌ها نیز یکی از آن‌ها هستند. زمانی که این نژاد وارد ایران شد ایران خالی نبود و آریایی‌ها دیگر ساکنان ایران را بیرون نکردند،‌ این افراد با دیگر ساکنان یکی شدند و از خود آئین و زبان خود را به جای گذاشتند. مردم پیش از آریایی‌ها نیز هنر داشته‌اند که در تبه‌های سیلک،‌ جیرفت و جاهای دیگر دیده می‌شود. مثال معماری قبل از آریایی‌ها زیگورات چغازنبیل است. اطلاعاتی که از تبه‌های سیلک  در اختیار عامه مردم قرار گرفته تنها قسمت‌هایی از تاریخ را شامل می‌شود و از نقطه صفر توضیح داده نمی‌شود، اما باید بدانیم که پیش از ورود آریایی‌ها زندگی و هنر در این منطقه وجود داشته است.

وی افزود: بین جایی که ما به آن بین‌النهرین می‌گوییم و فلات ایران دیواری وجود دارد که به آن زاگرس می‌گویند. در پایین آن خوزستان وجود دارد و جلگه خوزستان بخشی از میان‌رودان است. در نتیجه داد و ستد با بین‌النهرین وجود داشته است. از آنجا که به ایران مرکزی بیاییم شاهد دست‌خوردگی‌های فرهنگی و ژنتیکی کمتری هستیم چرا که زاگرس و البرز مرزی در این بین بودند. به همین جهت مسیر ایرانیان متفاوت‌تر بوده و زمانی که زبان ایرانیان به زبان جدید هند اروپایی تغییر پیدا کرد بخش بین‌النهرین این تغییر را نپذیرفت.

وحدتی نسب ادامه داد: ما آریایی هستیم اما رگ و ریشه ما به قبل از آن و ۳۰ الی ۴۰ هزار سال پیش بر می‌گردد. تنها نکته برای سنجیده شدن از نظر من خوب بودن انسان است؛ تاکید بیش از حد بر نسب به نژادپرستی کشیده می‌شود و ما باید مراقب باشیم که دچار آن نشویم.

وی در رابطه با انتقال فرهنگ در نسل‌های مختلف گفت: باید بدانیم برخلاف ژن، فرهنگ از بدن به بدن منتقل نمی‌شود. فرهنگ با کمک یادگیری و از طریق مغز انسان انتقال داده می‌شود. برای درک این مسئله می‌توانیم به فرزندان دانشمندان نگاه کرد و دید از نظر هوش همانند پدران و مادران خود عمل نکرده‌اند.
در بخش دوم برنامه ابراهیمی مقدم درباره آسیب‌های فضای مجازی به فرزندان گفت: بهتر است ما دو نگاه داشته باشیم؛ یک نگاه محتاطانه و دیگری واقع‌گرایانه است. وقتی نگاه می‌کنیم کسانی هستند که به صورت حرفه‌ای در فضای مجازی فعالیت می‌کنند می‌فهمیم ورود این افراد به این سمت از بازی‌های رایانه‌ای بوده است. همچنین ما می‌بینیم بسیاری از فعالیت‌ها شاهد کاهش مخاطرات بودند. مثلاً برای آموزش خلبان‌ها در صورت عادی دشواری‌های بسیاری وجود دارد اما در فضای مجازی افراد می‌توانند از شبیه‌سازی خلبانی استفاده کنند و مسیر یادگیری را سریع‌تر طی کنند.

وی ادامه داد: مسئله بعدی خنثی کردن مین است که بسیار خطرناک به حساب می‌آید اما این کار در فضای مجازی بسیار سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر صورت می‌گیرد. نتیجه می‌گیریم فضای مجازی می‌تواند فواید خود را داشته باشند. اما مخاطراتی هم وجود دارند.بررسی‌ها نشان می‌دهد زمانی که فرزندان و نوجوانان زیاد به فضای مجازی وارد می‌شوند با مسئله اعتیاد به فضای مجازی مواجه می‌شوند و فرد از حالت اجتماع‌پذیری دور می‌شوند و مهارت ارتباطات اجتماعی خود را از دست می‌دهند. در طرف دیگر ما شاهد تغییر وضعیت‌های بدنی هستیم؛ بسیاری از افراد با چاقی، ضعف چشم، آمبولی و سنگ کلیه مواجه می‌شوند.

وی افزود: بسیاری از کاربر‌ها تحت تاثیر مدل‌های بازی هستند که بسیار مخرب هستند. برای مثال بازی‌هایی که تم خشونت آمیز و تخریب‌آمیز دارند. در تحقیقات ما درباره ابزار، اسلحه و بمب‌ها افراد با سنین بالا اشک در چشمانشان جمع می‌شد. افراد در سنین ما ناراحت می‌شدند و فضا را ترک می‌کردند اما نوجوانان و کودکان بسیار واکنش بی‌تفاوتی به اسلحه‌ها داشتند.

مدل منفی دوم در فضای مجازی مضامین غیر اخلاقی جنسی است که در این فضا عادی‌سازی می‌شود. یک مقدار خانواده‌ها باید حواس خود را به این مسائل جمع کنند و به توصیه‌های پلیس سایبری گوش بدهند.از لحاظ عملی امکان تقسیم‌بندی سنی فضای مجازی وجود ندارد. اکنون کودکان در فضای مجازی از بزرگ‌سال‌ها اطلاعات بیشتری دارند و مسلط ‌تر هستند. برای تقسیم‌بندی سنی بزرگ‌سال‌ها نیاز دارند تا مسائل جدید فضای مجازی را یاد بگیرند که به دلیل زمان کم و مشکلات دیگر امکان‌پذیر نیست. ما باید ارتباط عاطفی و دوستانه با کودکانمان داشته باشیم و هشدار فضا‌های منفی در فضای مجازی را به کودکانمان بدهیم تا پلیس درونی آن‌ها مانع آسیب‌ دیدنشان بشود.

انتهای پیام/ن